Przyroda nieśmiało budzi się do życia
Przebiśnieg wystawił główkę z ukrycia
Cieplejszym oddechem wiaterek powiewa
Zapraszając do tańca, zdziwione drzewa.

Tylko Zima wciąż pierzynką otulona
Welonem przykrywa półnagie ramiona
Pora Zimo bagaż zabierać na sanie
Pakuj kufry, nie zapomnij o bałwanie.

Świat na biało potrafiłaś zaczarować
Twoje dekoracje mogą się zmarnować
Powinnaś unikać ciepła, spiekoty
Zabierz te skarby do kryształowej groty.

Malowane szronem powłóczyste szaty
Zroluj także welon misternie bogaty
Puszyste śnieżki, ślizgawki, lodu sople
Nim słońce je zamieni w kapiące krople.

Byłaś dla nas bajką i się nie leniłaś
Więc na długi urlop sobie zasłużyłaś
Już twoja zmienniczka rozłożyła krosna
Teraz Ci zastąpi koleżanka WIOSNA.

Pragniemy ciepła i chcemy Wiosny, bo to jest dla nas nastrój radosny.

                                               Wanda P.